Θέλετε λιγότερες ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ με τους συναδέρφους σας;

Θέλετε λιγότερες ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ με τους συναδέρφους σας;
Μιλήστε για το ΠΡΟΒΛΗΜΑ και όχι για τον ΑΝΘΡΩΠΟ !

Όταν στη δουλειά μας υπάρχουν νεύρα και συγκρούσεις μεταξύ συναδέρφων η κούραση «μεγαλώνει», η διάθεσή μας «καταποντίζεται» και το πρωί που ξυπνάμε σκεφτόμαστε «Πώς να αντέξει κανείς και σήμερα…!»

Αυτό συμβαίνει για ένα και απλό λόγο !
Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα στη δουλειά αντί να σκεφτούμε ΓΙΑΤΙ έγινε και πως δεν θα ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ, σκεφτόμαστε ΠΟΙΟΣ το έκανε και τον «ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕ».
Μόλις απευθύνουμε την Κατηγορία στον «ένοχο» αυτός αυτόματα μπαίνει σε «Άμυνα» και προσπαθεί να δικαιολογηθεί ή να «υποβαθμίσει» το πρόβλημα ή να μας κατηγορήσει με τη σειρά του!

Ας υποθέσουμε ότι η Γεωργία εργάζεται ως ταμίας και ξεκινά τη βάρδια της. Στον τρίτο πελάτη που εξυπηρετεί βλέπει ότι δεν έχει ψιλά για να δώσει ρέστα. Χρειάζεται να πάει δίπλα στο περίπτερο να κάνει ψιλά και όταν επιστρέφει βλέπει «ουρά» στο ταμείο της και τον «προϊστάμενο» όχι και στα καλύτερα κέφια του!

Μόλις τελειώνει με την εξυπηρέτηση των πελατών την πλησιάζει ο προϊστάμενος και έχουν τον παρακάτω διάλογο:
Π: Γεωργία, δεν είδες ότι δεν είχες ψιλά για ρέστα όταν άνοιξες ταμείο;
Γ: Ναι το είδα αλλά είπα ότι θα «πεταχτώ» να κάνω μετά, αλλά ήρθαν οι πελάτες μαζεμένοι…
Π: Είσαι απρόσεκτη ! Οι πελάτες φταίνε δηλαδή και όχι εσύ που δεν το σκέφτηκες νωρίτερα!
Γ: Εντάξει, δεν περίμεναν και πολύ οι πελάτες…έκανα όσο πιο γρήγορα μπορούσα…στο κάτω – κάτω ας είχε φροντίσει κάποιος χθες στο κλείσιμο να υπάρχουν ψιλά !

Στον παραπάνω διάλογο έχουμε τον προϊστάμενο να κάνει παρατήρηση, τη Γεωργία να δικαιολογείται, τον προϊστάμενο να την κατηγορεί ως «απρόσεκτη», τη Γεωργία να υποβαθμίζει το γεγονός και να ρίχνει το φταίξιμο σε αυτόν που έκλεισε το ταμείο την προηγούμενη ημέρα. Είναι σίγουρο ότι και ο προϊστάμενος και η Μαρία έχουν εκνευριστεί και επίσης δεν έχει συζητηθεί το πώς δεν θα ξανασυμβεί το γεγονός.

Αν όμως ο προϊστάμενος έλεγε: «Γεωργία, παρατήρησα ότι το ταμείο δεν είχε ψιλά και αναγκάστηκες να πας να κάνεις με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ουρά. Για να μη ξανασυμβεί αυτό να γίνεται έλεγχος αν υπάρχουν ψιλά πριν το άνοιγμα του ταμείου».

Η διαφορά των δύο περιπτώσεων είναι ότι στην πρώτη περίπτωση ο προϊστάμενος χρησιμοποίησε 2^ο πρόσωπο (δεν είδες…) και κατηγόρησε τη Γεωργία (είσαι απρόσεκτη) με αποτέλεσμα η Γεωργία να «ξεχάσει» το γεγονός του ταμείου και να ξεκινήσει την «υπεράσπισή» της.
Στη δεύτερη περίπτωση ο προϊστάμενος δεν «ασχολήθηκε» με την «προσωπικότητα» της Γεωργίας (αν «βλέπει», αν είναι απρόσεκτη κλπ) αλλά μίλησε μόνο για το ΓΕΓΟΝΟΣ και πως αυτό μπορεί να μη ΞΑΝΑΣΥΜΒΕΙ.

Την επόμενη φορά στο χώρο εργασίας σας δοκιμάστε να εφαρμόστε αυτό τον απλό κανόνα όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Μιλήστε για το ΠΡΟΒΛΗΜΑ και ποια είναι η ΛΥΣΗ του και όχι για τους συνεργάτες σας. Θυμηθείτε ότι σε οποιαδήποτε εργασία το σημαντικό είναι να λύνονται τα προβλήματα και να μην επαναλαμβάνονται και όχι να νιώθουν «μειωμένοι» οι συνεργάτες σας.