Καταρχήν η χρήση της πιπίλας (χωρίς βέβαια να είναι βουτηγμένη στο μέλι) είναι κάτι αποδεκτό από γονείς και γιατρούς. Η πιπίλα νανουρίζει το παιδί. Η χρήση της είναι πράγματι καταστροφική για τα δόντια αν συνεχίζετε μετά από τα 3 χρόνια. Το βύζαγμα του δακτύλου είναι μια παρόμοια συνήθεια ανακούφισης του μωρού, κυρίως όταν είναι κουρασμένο και νυσταγμένο. Είναι προτιμότερο να του προσφέρουμε την πιπίλα από το να του αφήνουμε να βάλει το δάκτυλο στο στόμα. Η απάντηση είναι προφανής. Κάποια στιγμή πετώντας την πιπίλα στα σκουπίδια, ξεγελάμε το παιδί των 3 χρόνων πως η πιπίλα… μας τελείωσε. Ενώ φανταστείτε, πως…

Μάλλον κάνετε λάθος! Δεν σας προσέχει, γιατί ίσως - δεν σας ακούει. Δεν εννοώ πως είναι κουφό, αλλά ότι έχει μια προσωρινή απώλεια ακοής. Τα παιδιά του παιδικού σταθμού και του νηπιαγωγείο, τον χειμώνα και την άνοιξη είναι συνεχώς συναχωμένα. Πολύ συχνά, οι ρινικές εκκρίσεις (μύξες), "μπλοκάρουν" την ευσταχιανή σάλπιγγα (τον διάδρομο ανάμεσα στο στόμα και τα αυτιά) εμποδίζοντας τελικά την μετάδοση του ήχου. Έτσι - για ασήμαντη αιτία - από τις μύξες του, το παιδί "χάνει" ένα μικρό ή μεγάλο τμήμα της ακοής του. Τι κάνουμε; * Είναι δουλειά του παιδιάτρου να ανακαλύψει την ύπαρξη υγρού (εκκριτική ωτίτιδα). *…

Τα ατυχήματα στην παιδική ηλικία είναι πολύ συχνά. Είναι λάθος, αν μετά από ένα χτύπημα, δούμε το δόντι να έχει φύγει από τη θέση του, να περιμένουμε πότε… θα ξεπροβάλει το επόμενο μόνιμο δόντι. Σε περίπτωση τραυματισμού των χειλιών ή της γλώσσας η πρώτη μας ευθύνη είναι να σταματήσουμε την αιμορραγία πιέζοντας το σημείο που αιμορραγεί με μία γάζα. Πιέζουμε το σημείο εκείνο με δύναμη, αφού έχουμε ξεπλύνει το τραύμα με άφθονο νερό της βρύσης. Σε περίπτωση που το δόντι ξεριζώθηκε από τη θέση του, τότε : * Πιάνουμε προσεκτικά το δόντι από την κορυφή που φαίνεται συνήθως (δηλαδή όχι…

Δεν υπάρχουν ουσίες που να ανοίγουν την όρεξη. Τα παλιά χρόνια οι παππούδες έδιναν μουρουνέλαιο στα παιδιά τους και θέλουν το ίδιο να γίνει και με τα εγγόνια τους. Είναι ένα επιστημονικό σφάλμα. Το μουρουνέλαιο, πραγματικά ήταν χρήσιμο πριν από 40-50 χρόνια. Είχε σχέση με τη βιταμίνη D που είναι μια απαραίτητη ουσία για την πρόληψη της ραχίτιδας. Τότε – στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο - Ελλάδα, δεν υπήρχαν βιομηχανικά τρόφιμα με προσθήκη προβιταμίνης D, οι δε κτηριακές συνθήκες ήταν χάλια χωρίς τον ήλιο να μπαίνει στα σπίτια. Επομένως, πραγματικά το παιδί, επειδή κινδύνευε από ραχίτιδα έπαιρνε με βαριά καρδιά…

• Αφορά παιδιά 3-12 ετών. • Εμφανίζονται ξαφνικά. • Έχουν μικρή διάρκεια (λίγα λεπτά). • Επαναλαμβάνονται σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα. • Η εντόπιση του πόνου είναι τις περισσότερες φορές διαφορετική από προσβολή σε προσβολή (δηλαδή δείχνουν διαφορετικά σημεία να πονούν). • Ο πόνος δεν εντοπίζεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο των άκρων, αλλά απλώνεται. • Συνήθως παραπονιέται για τον μηρό (μπούτι) ή την κνήμη (καλάμι). Σπάνια πονάει όλο το πόδι. • Οι πόνοι έρχονται το απόγευμα ή τις βραδινές ώρες. Και μερικές φορές, ξυπνούν το παιδί. Δυστυχώς - αν και σπάνια - τέτοιοι πόνοι στα άκρα του παιδιού, υποδηλώνουν κάτι πιο…